Το Διοικητικό Συμβούλιο της Ένωσης Ελλήνων Ποινικολόγων συνεδρίασε εκτάκτως κατόπιν του αγγέλματος του θανάτου του Γεωργίου – Αλέξανδρου Μαγκάκη και αποφάσισε τα εξής:

α) Να εκφράσει την λύπη του προς τους οικείους του και προς την κοινότητα των ποινικολόγων για την απώλεια του διαπρεπούς πανεπιστημιακού διδασκάλου, λαμπρού δημόσιου άνδρα, γενναίου υπερασπιστή της Δημοκρατίας και της ελευθερίας και ευπατρίδη του ποινικού βήματος
β) Να παραστεί στην κηδεία αντιπροσωπεία του Διοικητικού Συμβουλίου
γ) Να κατατεθεί στέφανος στην μνήμη του
δ) Να δημοσιευτεί η απόφασή του στον τύπο και την ιστοσελίδα της Ένωσης

Αθήνα, 6 Σεπτεμβρίου 2011



Τον εκλιπόντα αποχαιρέτησε εκ μέρους της Ένωσης Ελλήνων Ποινικολόγων ο κ. Ηλίας Γ. Αναγνωστόπουλος Γενικός Γραμματέας της ΕΕΠ, στις 8 Σεπτεμβρίου 2011:

"Ο αποχαιρετισμός προς τον Γεώργιο-Αλέξανδρο Μαγκάκη είναι οδυνηρός. Επί πολλές δεκαετίες, ο εκλιπών υπήρξε για μας φωτεινός οδηγός και λαμπρό σύμβολο ευγένειας, γενναιότητας, αξιοπρέπειας και ανθρωπισμού.

Ως μαθητές στο Γυμνάσιο, ο Γεώργιος-Αλέξανδρος Μαγκάκης μάς συνήρπασε με τη γενναία αντίστασή του στο δικτατορικό καθεστώς. Θαυμάσαμε τότε την ανιδιοτελή θυσία πολύτιμων προσωπικών αγαθών του του χάριν της Ελευθερίας και της Δημοκρατίας. Σ’ αυτή τη σκοτεινή περίοδο που οι πιο πολλοί σιωπούσαν φοβισμένοι και κάποιοι άλλοι –λίγοι ευτυχώς- πλαισίωναν τους δικτάτορες για να απολαύσουν τους μολυσμένους καρπούς της υποτέλειάς τους, ο Γεώργιος-Αλέξανδρος Μαγκάκης ενέπνευσε, όσο λίγοι, με το παράδειγμά του τον δίκαιο αγώνα για την ανατροπή των σφετεριστών της εξουσίας.

Ως φοιτητές στη Νομική Σχολή, γοητευτήκαμε από τη βαθύτητα της σκέψης, το ανθρωπιστικό πνεύμα αλλά και την αισθητική του λόγου του διδασκάλου μας. Και σχεδόν ξαφνιαστήκαμε από το σύγχρονο πνεύμα, τον πλούτο των εμπειριών, την προσήνεια, την ευγένεια και το χιούμορ του Καθηγητή μας.

Αργότερα, ως νέοι δικηγόροι ευτυχήσαμε να βιώσουμε τον Γεώργιο-Αλέξανδρο Μαγκάκη να συνθέτει με μοναδικό τρόπο τη νομική γνώση με τη δικανική τέχνη, ασκώντας με παρρησία και υψηλό ήθος το λειτούργημα του συνηγόρου και επιδιώκοντας με αποφασιστικότητα, αλλά και μετριοπάθεια, την αρμονική «τριχορδία οργάνων» (δικαστηρίου, εισαγγελέα και συνηγόρου) που καθιστά δυνατή την απονομή ποινικής δικαιοσύνης ως «θαυμαστού πολιτιστικού επιτεύγματος», όπως σημείωνε ο ίδιος στην εμπνευσμένη διατριβή του για τον συνήγορο υπερασπίσεως.

Τον λαμπρό άνδρα που σήμερα αποχαιρετούμε, τίμησε η Ένωση Ελλήνων Ποινικολόγων στις 17 Μαρτίου αυτού του έτους σε ειδική τελετή που έγινε στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών. Το πλήθος και η σύνθεση όσων συνέρευσαν για να τον τιμήσουν, ανέδειξε την καθολική και διαχρονική ακτινοβολία της προσωπικότητάς του.

Αγαπητέ μας διδάσκαλε, τώρα που ενώθηκες με το Σύμπαν, θα αναζητούμε το άστρο σου στους ουρανούς για να μας καθοδηγεί. για να μας εμψυχώνει στις δύσκολες στιγμές, να μας παρηγορεί στις ατυχίες και να μοιράζεται τη χαρά μας για ό,τι μικρό ή μεγάλο κατορθώνουμε."