Ο προσφεύγων, Ανδρέας Γεωργίου, Έλληνας υπήκοος, διετέλεσε πρόεδρος της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής (ΕΛΣΤΑΤ) την περίοδο 2010-15. Ο κ. Γεωργίου κατηγορήθηκε για παράβαση καθήκοντος συνιστάμενη στο ότι εφέρετο να κατέχει θέση στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο ενόσω υπηρετούσε στην ΕΛΣΤΑΤ, μη σύγκληση του διοικητικού συμβουλίου της για δέκα μήνες και δημοσίευση δημοσιονομικών στοιχείων χωρίς τη σύμφωνη γνώμη του ΔΣ της ΕΛΣΤΑΤ. Αν και αθωώθηκε πρωτοδίκως, το 2017 καταδικάστηκε, κατόπιν έφεσης, για την τρίτη από τις ανωτέρω πράξεις και αθωώθηκε για τις υπόλοιπες.

Η υπόθεση αφορά την αναίρεση που άσκησε ο κ. Γεωργίου στον Άρειο Πάγο μετά την καταδίκη του. Επικαλούμενος το άρθρο 6 § 1 (δικαίωμα σε δίκαιη δίκη) της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, ο κ. Γεωργίου παραπονέθηκε ότι ο Άρειος Πάγος απέρριψε το αίτημά του για υποβολή προδικαστικού ερωτήματος στο ΔΕΕ, χωρίς οποιαδήποτε αιτιολογία.

Το ΕΔΔΑ έκρινε ότι παραβιάσθηκε το δικαίωμα του προσφεύγοντος σε δίκαιη δίκη από την ανωτέρω διαδικασία και ότι η επανέναρξη της διαδικασίας ενώπιον του Αρείου Πάγου θα αποτελούσε κατάλληλη επανόρθωση για την παραβίαση αυτή.